W poniedziałkowe popołudnie realizowaliśmy plan zwiedzania zabytków Sewilli. Wśród nich był m.in. Dom Piłata (Casa de Pilatos).

Pałac swoją nazwę wziął stąd, że w XVI wieku przed jego wejściem znajdywała się pierwsza stacja Drogi Krzyżowej podczas obrzędów tradycyjnie towarzyszących obchodom Semana Santa w Sewilli (zachowały się nawet oryginalne, XVI-wieczne płytki ceramiczne przedstawiające stacje tamtejszej Drogi Krzyżowej). 

Budynek ten wzniesiono w centrum Sewilli pod koniec XV wieku, czyli u schyłku epoki hiszpańskiego gotyku. Jest to cały kompleks pałacowy, na który składa się wiele pomieszczeń, dziedzińców i ogrodów. 

W jego architekturze oraz dekoracjach dominuje szuka włoskiego renesansu z wieloma elementami hiszpańskiego stylu mudejar. Pałac Casa de Pilatos posiada też dwa piękne ogrody. 

W większości komnat dolnej kondygnacji kompleksu pałacowego Casa Pilatos ściany zdobią dziesiątki tysięcy ręcznie malowanych płytek ceramicznych - tzw. azulejos.  W komnacie o nazwie Salón de Pretorio w doskonałym zachowały się niemal wszystkie dekoracje pochodzące z czasów jej budowy (lata 30. XVI wieku). Jej ściany pokryte są azulejos, ułożone w  ponad 150 różnych wzorach. Na wyższych kondygnacjach Pałacu można znaleźć pomieszczenia, w których eksponowane są dzieła malarskie wybitnych artystów Złotego Wieku kultury hiszpańskiej. Należą one do zbiorów książęcego rodu Medinaceli, obecnego właściciela pałacu.

Piękne wnętrza Casa de Pilatos wielokrotnie wykorzystywane były jako plan zdjęciowy hollywoodzkich superprodukcji. Kręcono tam m.in. sceny do nagrodzonego siedmioma statuetkami Oscara filmu "Lawrence z Arabii" (1962), "Harem" (1986), "1492: Wyprawa do raju" (1992), "Królestwo Niebieskie" (2005) i "Wybuchowa Para" (2010).

W poniedziałek, rozpoczynający trzeci tydzień naszych praktyk, pani Honorata Grabek odwiedziła miejsce pracy grupy techników technologii chemicznej - laboratorium CETECAL. Dzisiejszym zadaniem Marty, Sary, Niny, Leny, Mateusza i Jakuba było przygotowanie różnego typu substancji, stosowanych w kosmetologii: kremów, żelów, płynów micelarnych, pomadek. Wszystkie wykonane produkty będą mogli ze sobą zabrać, a więc kosmetyków nam na pewno nie zabraknie!

Pani Elżbieta Lesińska wybrała się do centrum edukacyjnego SAFA, w którym prowadzone są kursy dla różnych zawodów, w tym związanych z energetyką odnawialną. Na dachu ośrodka, jako symulację prawdziwego obiektu budowlanego, zbudowano drewniany domek. Weronika, Ernest, Kacper, Fabian i Jakub zajmowali się wyposażeniem tego domku  w instalację ciepłej wody użytkowej, która będzie podgrzewana w kolektorze słonecznym oraz w instalację elektryczną - zasilaną energią elektryczną z panelu fotowoltaicznego. Po usunięciu drobnych usterek w połączeniach rur  instalacji wodnej – oba systemy zostały oddane do użytku.

Maj upłynął nam pod hasłem Zrównoważonego Rozwoju i Świadomości Ekologicznej. Ernest i Agata nagrali przesłanie do świata, tworząc wspólnie z 26 osobami z innych drużyn Acrostic Poem. Do losowego przydzielenia zadań użyto aplikacji Keamk. Za pomocą Zooma odbyło się spotkanie online, gdzie Fundacja Mind Your Trash szkoliła nas z kwestii gospodarki odpadami. Klasycznie już odbyło się też spotkanie online z ekspertem. Ciekawym zadaniem okazało się ułożenie metodą kolażu literki za pomocą loga szkoły, loga projektu i eTwinning (linoit i Phinsh). W ten sposób świętowaliśmy 9 Maja Dzień eTwinningu. Każdy uczestnik napisał list z roku 2056, wskazując jak się zmienił świat (Genially), dzięki temu powstał niepowtarzalny ebook. Wspólnie ułożyliśmy też krzyżówkę, której rozwiązanie sprawiło wielką frajdę. I to wszystko w języku angielskim. Daliśmy radę. Wirtualna Wystawa  Przesłanie

Part 2    Part 1

Niedzielny poranek rozpoczęliśmy wcześnie przygotowaniami do urodzinowej niespodzianki dla Weroniki - dzisiaj skończyła ona bowiem 18 lat! Daria i Julia zabrały jubilatkę na poranny spacer, a tymczasem w rezydencji trwały gorączkowe prace i nasza stołówka szybko przeobraziła się w salę gotową na urodzinowe, wspólne śniadanie. Całkowite zaskoczenie Weroniki było warte każdego trudu!

Następnie wybraliśmy się wspólnie na zwiedzanie Katedry Najświętszej Marii Panny w Sewilli (Catedral de Santa María de la Sede de Sevilla). Ta gotycka katedra, powstała w miejscu meczetu zbudowanego przez muzułmańską dynastię Almohadów, jest największym i jednym z najwspanialszych kościołów gotyckich na świecie. 

Dzień zakończyliśmy wieczorem w La Carboneria – lokalu, będącego w Sewilli legendarnym miejscem. Jest to właściwie bar, działający w dawnym magazynie węgla, organizujący koncerty lokalnych artystów grających, śpiewających i tańczących flamenco. Do La Carboneria wstęp jest bezpłatny, nie wolno jednak wykonywać zdjęć ani nagrań odbywających się tu występów. To nasze kolejne spotkanie z tym fascynującym zjawiskiem kulturowym, wywodzącym się właśnie z Andaluzji. Każdy pokaz jest inny, stanowi odbicie różnych stylów i osobowości artystów i każdy zapada na długo w pamięć.

Ronda to miasto w południowo-wschodniej części Andaluzji, położone na wysokości 739 m n.p.m., z długą historią, sięgającą czasów prehistorycznych. To tutaj w 1918 roku zaprojektowano andaluzyjską flagę, herb i hymn. Postanowiliśmy sprawdzić, czy prawdziwe jest stwierdzenie  Hemingwaya, że to najpiękniejsze miasto świata. I rzeczywiście - Ronda robi ogromne wrażenie.  Wąwóz El Tajo, który  ma ponad 500 metrów długości i około 160 metrów głębokości, dzieli ją na dwie części. W dole płynie rzeka Guadalevín, a nad nią znajdują się  trzy wspaniałe mosty – Puente Romano, Puente Viejo i słynny Puente Nuevo, będący wybitnym przykładem XVIII-wiecznej sztuki inżynieryjnej. Ma około 100 metrów wysokości i tworzą go potężne filary z podwójnym łukiem pośrodku oraz po jednym pojedynczym po każdej ze stron. Z kilku punktów widokowych,  w tym z  Mirador de Ronda, platformy widokowej wychodzącej poza krawędź zbocza – widoki są oszałamiające!

W Rondzie znajduje się też druga znana budowla miasta -  arena walk byków, Real Maestranza de Caballería. To jedna z najstarszych i najznakomitszych "Plaza de Toros" na terytorium Hiszpanii. Wzniesiono ją w latach 1783-1785; była pierwszą, w której zamiast drewnianych belek nośnych użyto piaskowca. To szczególne miejsce dla historyków oraz miłośników korridy. To właśnie tu powstały współczesne zasady tego widowiska obowiązujące do dnia dzisiejszego. Na tej arenie walczył niezwyciężony torreador  Francisco Romero, który w XVIII wieku sprzeciwił się obowiązującej w tamtym czasie tradycji walki konnej i po raz pierwszy postanowił zmierzyć się z bykiem na stojąco. Romero stoczył podobno ponad 5500 walk z bykami i swojej długiej karierze nigdy nie został poważnie ranny; ostatniego byka zabił w 1831 r. w wieku 77 lat.

Odwiedziny w Casa del Rey Moro (Domu Mauretańskiego Króla) wymagały bardzo dobrej kondycji, ponieważ tzw. Kopalnia Wody (La Mina de Agua), która została wydrążona w skale na polecenie mauretańskiego króla w XIV wieku,  prowadzi na sam dół wąwozu, po blisko 300 schodach, co oczywiście oznacza konieczność pokonania ich w drugą stronę, do góry.

Dopełnieniem niezwykłych wrażeń z Rondy był posiłek: pyszne tapas i paella w lokalnych tabernach.

Nasze plany na czwartkowe popołudnie pokrzyżowała burza, jaka przeszła nad Sewillą - spędziliśmy je więc w domu.  Dopiero po praktykach w piątek wyruszyliśmy na kolejne spacery po mieście. Poznawaliśmy m.in. klimatyczną dzielnicę Triana z wąskimi, uroczymi uliczkami, zabytkami i wszechobecnymi płytkami azulejos w rozmaitych kolorach i formach. Odwiedziliśmy Museo Del Castillo De San Jorge, czyli Muzeum Inkwizycji w Zamku Świętego Jerzego. Zamek San Jorge był średniowieczną fortecą zbudowaną na zachodnim brzegu rzeki Gwadalkiwir, a także kwaterą główną i więzieniem hiszpańskiej inkwizycji . Został rozebrany 

w XIX wieku i przekształcony w targ spożywczy. Muzeum w podziemnych ruinach koncentruje się na historii zamku, hiszpańskiej inkwizycji i represji religijnych. Organizowane są tu też  wystawy, które w surowych wnętrzach pozostałych po dawnej siedzibie Sądu Inkwizycji, prezentują się niezwykle oryginalnie.

W środę opiekunki naszej grupy wizytowały pierwsze z firm, w których pracujemy. Pani Honorata Grabek wybrała się do hotelu Bellavista, gdzie praktyki odbywają Daria i Julia. Tam miała okazję zobaczyć je podczas wykonywania pracy w hotelowej restauracji oraz porozmawiać z ich opiekunami. Dziewczyny są bardzo zadowolone, zaś  espresso podane przez nie - smakowało wyśmienicie!

Pani Elżbieta Lesińska udała się do TTDIE System – firmy zajmującej się montażem systemów OZE, głównie fotowoltaicznych. Tutaj zdobywają doświadczenie Agata i Klaudia, które w przyszłości zostaną technikami urządzeń i systemów energetyki odnawialnej. Obecnie firma przeprowadza się do nowej siedziby i każda para rąk – także obu praktykantek – jest na wagę złota.

Pracodawcy w każdej z firm wypowiadali się o swoich podopiecznych w samych superlatywach.

Wieczorem, 17 maja, uczestnicy mobilności połączyli się online za pomocą aplikacji ZOOM.us z Panią Judytą Piwko - kierownik kształcenia praktycznego, Panią Agnieszką Raducką - koordynatorką projektu oraz Panią Zofią Słobodą i uczniami klasy 3E. Uczniowie opowiadali o warunkach zakwaterowania, pierwszych wrażeniach i przeżyciach. Po upływie 1,5 tygodnia praktyk opowiadali o miejscach ich realizacji, sposobach dojazdu na miejsce i środkach komunikacyjnych. Podkreślili, że Panie mentorki - nauczycielki bardzo dobrze się nimi opiekują i zagospodarowują czas wolny w wykonywanie obowiązkowych czynności porządkowych, ale także aktywności integracyjnych i krajoznawczych. Pierwsze wrażenia o kraju i kulturze są bardzo pozytywne. Kilka osób jest wręcz zachwycona klimatem i architekturą Sewilli. Poza tym "Jest gdzie chodzić", czyli możemy liczyć na obszerne relacje z odwiedzin kolejnych zabytków.

Wtorek był dniem pracy na praktykach oraz kolejnej lekcji języka hiszpańskiego. Tym razem po zapoznaniu się z podstawowym słownictwem, zaopatrzeni w listę produktów żywnościowych opisanych po hiszpańsku, wyruszyliśmy na zakupy do marketu. Naszym zadaniem było wyszukanie ich na półkach w sklepie, sfotografowanie i zapisanie cen.

W poniedziałkowe popołudnie w drugim tygodniu praktyk w Sewilli wybraliśmy się na zwiedzanie Torre del Oro - Złotej Wieży. To jedna z ponoć aż 166 wież stanowiących element fortyfikacyjny miasta z czasów Almohadów (dynastii marokańskiej, panującej m.in. w Andaluzji w XII i XIII wieku). Miał on za zadanie chronić przed najeźdźcami rezydencję kalifów - Alkazar. Ściany Złotej Wieży były wówczas wyłożone płytkami azulejos, które odbijając się od tafli wody Gwadalkiwiru mieniły się złotym blaskiem. Legenda głosi, że służyła do przechowywania złota przywożonego z kolonizowanej przez Hiszpanów Ameryki Łacińskiej. Razem z nieistniejącą już bliźniaczą budowlą usytuowaną na przeciwnym brzegu Gwadalkiwiru strzegła wstępu do miasta przy pomocy przeciągniętego przez rzekę grubego łańcucha. Aktualnie w Złotej Wieży znajduje się muzeum morskie. 

Po rzece Guadalquivir odbywają się rejsy statków wycieczkowych, z których pokładów można podziwiać wspaniałe widoki współczesnej i historycznej części miasta. Wśród nich – ekologiczne statki z zasilane  w energię z paneli fotowoltaicznych, zamontowanych na dachu.