W pierwszej kolejności odwiedzono południowo-wschodnią część wyspy nad Morzem Jońskim. Pierwszym regionem było miasto Noto, które wyróżnia się architekturą w oryginalnym stylu w kolorze miodowo-żółtym i prezentuje styl baroku sycylijskiego. Noto znaczy po włosku "znany", miasto odbudowano po trzęsieniu ziemi w 1693 r., szczyci się ono dywanami kwiatowymi układanymi na powitanie wiosny oraz pysznymi migdałami. Noto nazywane też jest ogrodem ze skały, starą część miasta otwiera Brama Królewska z symbolicznymi: pelikanem, psem i wieżą. Znajdują się tu: katedra, liczne kościoły, muzea, teatry.

Syrakuzy to rozległe miasto, toteż najpierw udaliśmy się na wyspę Ortiga, aby przejść się po urokliwej starówce i kolebce miasta. Znajdują się tu antyczne ruiny świątyni Apollina, łatwo pogubić się w labiryncie wąskich uliczek, warto odwiedzić place Archimedesa i Duomo, chwilę ochłody daje otoczenie fontanny Artemidy. Ciekawostką jest źródło Arteuzy, gdzie rzeka Ciane uchodzi do morza a sadzawkę pokrywa trzcina papirusowa. Część lądową Syrakuz reprezentuje obszar archeologiczny Neapolis, który urzeka starożytnością poprzez ruiny teatru greckiego i amfiteatru rzymskiego, różnymi rzeźbami i kamieniołomami.

W ciągu tygodnia, popołudniami udaje nam się odkrywać zakątki Barcellony Pozzo di Gotto. Z jednej strony znajduje się urokliwe Morze Tyrreńskie, na plaży pokrytej kamyczkami skał wulkanicznych można odbyć miły spacer w słonej wodzie. Z drugiej strony miasto zamykają pasma górskie, gdzie tętni życie wiejskie, hoduje się kozy i owce, drób, ale także uprawia gaje oliwne, drzewa cytrusowe i inne.