Dzisiaj już sobota i czas wracać do domu. Zanim oderwiemy się jednak od płyty lotniska w Neapolu postanowiliśmy nadrobić niektóre zaległości i odwiedzić samo serce Neapolu.

Dzisiejszy dzień przywitał nas pochmurnym niebem. W prawdzie początkowo nie padało, ale widać było, że kiedyś zacznie. Dla prowadzących wycieczkę nie było wielkim zaskoczeniem i na początku wybraliśmy się do najstarszego w Europie muzeum archologicznego.

Tym razem pogoda nam dopisywała i ciepłe słońce towarzyszyło nam przez cały dzień. Najważniejszym punktem programu była wizyta w Pompejach, czyli miasteczku zasypanym w 79 roku przez pobliski wulkan.

Zacznijmy od spraw niepomyślnych. Dziś przez część dnia padało co utrudniło nam poruszanie się po Neapolu. Na szczęście szybko zostały wyciągnięte konsekwencje i zastępca kierownika do spraw dobrej pogody przeszedł w stan nieczynny. Pomimo popadującego deszczu dotarliśmy do podziemi Neapolu.

Dnia trzeciego pogoda była wyjątkowo kapryśna. Z nieba czasami sączył się delikatny kapuśniaczek, ale nie przeszkodziło to w realizacji naszych planów.

Po śniadaniu ruszyliśmy w promieniach słońca, aby wreszcie na dobre przywitać się z Neapolem. Może nie z każdym Włochem można się było dogadać, może nie przez każdą bramkę można było przejść, ale ostatecznie trafiliśmy na plac Garibaldiego, czyli najważniejszy węzeł komunikacyjny Neapolu.

Niedziela. 5:00 rano. W wielu domach rozlega sie dźwięk budzika. To nie pomyłka. Czas ruszać.