Świętowano zarówno w radości jak i niepokoju, podczas najbardziej krwawych wojen, w więzieniach i na zesłaniu. Bywały wigilie smutne i radosne, pełne szczęścia rodzinnego i samotności. Starano się obchodzić je zawsze, nie zważając na okoliczności. 
Wigilia dla Polaków, którzy w czasach zawirowań historycznych i utraty suwerenności nie mogli obchodzić świąt narodowych, stała się ostoją polskości i patriotyzmu.

Boże Narodzenie to wyjątkowa chwila. Moment, w którym cała rodzina spotyka się, cieszy się swoją obecnością i klimatem wspólnych świąt. Całą atmosferę podsyca zapach domowych wypieków, gorączkowej krzątaniny, tajemnicy i blasku świec.

W święta szczególnie ważne jest, by pamiętać o wszystkich detalach symbolizujących nam Boże Narodzenie. Urokliwa choinka okraszona błyszczącymi bombkami (szczególnie tymi ręcznie robionymi), opleciona kolorowymi łańcuchami oraz rozświetlonymi lampkami, staje się najważniejsza dekoracją świąteczną.

Wigilijny stół to miejsce szczególne. Tu właśnie, cała rodzina spotyka się, aby cieszyć się świąteczną aurą, potrawami oraz swoją obecnością.

Kiedyś na stole najważniejszym pożywieniem był chleb. Kładło się go na honorowym miejscu. 
Dzisiejsza wieczerza wygląda trochę inaczej.

Z wielką pieczołowitością uczniowie z kl III Z przyrządzili potrawy wigilijne, które spożywali wspólnie przy jednym stole. Według tradycji do stołu zasiedli dopiero po podzieleniu opłatkiem. Na stole pojawiły się najpopularniejsze potrawy wigilijne: barszcz z uszkami, pierogi ruskie, ryba po grecku i śledzie w oleju, kompot z suszu owocowego i pierniczki. Przez cały czas w tle rozbrzmiewały kolędy.

Alina Zawierowska