Ronda to miasto w południowo-wschodniej części Andaluzji, położone na wysokości 739 m n.p.m., z długą historią, sięgającą czasów prehistorycznych. To tutaj w 1918 roku zaprojektowano andaluzyjską flagę, herb i hymn. Postanowiliśmy sprawdzić, czy prawdziwe jest stwierdzenie  Hemingwaya, że to najpiękniejsze miasto świata. I rzeczywiście - Ronda robi ogromne wrażenie.  Wąwóz El Tajo, który  ma ponad 500 metrów długości i około 160 metrów głębokości, dzieli ją na dwie części. W dole płynie rzeka Guadalevín, a nad nią znajdują się  trzy wspaniałe mosty – Puente Romano, Puente Viejo i słynny Puente Nuevo, będący wybitnym przykładem XVIII-wiecznej sztuki inżynieryjnej. Ma około 100 metrów wysokości i tworzą go potężne filary z podwójnym łukiem pośrodku oraz po jednym pojedynczym po każdej ze stron. Z kilku punktów widokowych,  w tym z  Mirador de Ronda, platformy widokowej wychodzącej poza krawędź zbocza – widoki są oszałamiające!

W Rondzie znajduje się też druga znana budowla miasta -  arena walk byków, Real Maestranza de Caballería. To jedna z najstarszych i najznakomitszych "Plaza de Toros" na terytorium Hiszpanii. Wzniesiono ją w latach 1783-1785; była pierwszą, w której zamiast drewnianych belek nośnych użyto piaskowca. To szczególne miejsce dla historyków oraz miłośników korridy. To właśnie tu powstały współczesne zasady tego widowiska obowiązujące do dnia dzisiejszego. Na tej arenie walczył niezwyciężony torreador  Francisco Romero, który w XVIII wieku sprzeciwił się obowiązującej w tamtym czasie tradycji walki konnej i po raz pierwszy postanowił zmierzyć się z bykiem na stojąco. Romero stoczył podobno ponad 5500 walk z bykami i swojej długiej karierze nigdy nie został poważnie ranny; ostatniego byka zabił w 1831 r. w wieku 77 lat.

Odwiedziny w Casa del Rey Moro (Domu Mauretańskiego Króla) wymagały bardzo dobrej kondycji, ponieważ tzw. Kopalnia Wody (La Mina de Agua), która została wydrążona w skale na polecenie mauretańskiego króla w XIV wieku,  prowadzi na sam dół wąwozu, po blisko 300 schodach, co oczywiście oznacza konieczność pokonania ich w drugą stronę, do góry.

Dopełnieniem niezwykłych wrażeń z Rondy był posiłek: pyszne tapas i paella w lokalnych tabernach.