Nasze posty z Sycylii mogą sprawiać wrażenie, że jesteśmy na wakacjach.

Czy naprawdę tak jest?

Liczne spacery, plaża, góry i pyszne jedzenie wyglądają bardzo atrakcyjnie i tak w sam raz na post na Facebooka- jako reklama luksusowego życia.

Będąc na Sycylii realizujemy projekt współfinansowany ze środków publicznych w ramach programu Erasmus+.

Wiąże się to z wieloma naszymi zobowiązaniami takimi jak: 

- Obowiązkowe praktyki w miejscach pracy wybranych zgodnie z kierunkami kształcenia-8 godzin dziennie.

- Tworzenie prezentacji z czasu naszego pobytu (każdy oddzielnie).

- Wykonywanie zawodowych słowników polsko-włoskich.

- Zaliczanie kursu j. włoskiego

- Zapoznawanie się z aspektami kulturowymi Sycylii w tym m.in. historia, architektura, kulinaria i tradycje.

- Wszystko to musimy przedstawić w prezentacji.

- Odbywanie obowiązkowych wyjazdów do innych miast. Fajnie? Pewnie, ale z drugiej strony po 5 dniach ciężkiej pracy, musimy wstać w weekendy o 6 rano, by udać się na wielogodzinną wycieczkę.

- Zajęcia integracyjne i te z zakresu TUS.

Z czym jeszcze sobie radzimy?

- Zwykłe domowe obowiązki: sprzątanie części wspólnych, wspólne posiłki, pranie, prasowanie itp..

- Emocje. Pokonywanie konfliktów, zmęczenia (bo nigdy nie mamy czasu na samotność i bycie samym ze sobą), tęsknoty (miesiąc poza domem bez rodziny, ukochanych partnerów czy zwierzaków), pokonywanie bariery językowej i kulturowej.

- Choroby i przeziębienia bez domowego rosołku.

- I wiele innych.

Czy warto zatem?

Po dwóch tygodniach mówimy, że tak.

Warto! Zmienia nas to nieodwracalnie. Dodaje pewności siebie. Otwiera na świat nasze umysły. Pokazuje nasze mocne strony i daje szanse popracować nad tymi słabszymi.

A co na to nasze Panie?

Są z nami 24h/dobę. Rozmawiają, uczą, pocieszają. Organizują czas, pilnują. Koordynują nasze prace. Są, kiedy ich potrzebujemy. Podobno wystarczy być rodzicem jednego dziecka i pomnożyć to x 16, by zrozumieć co Panie mają na głowie. A do tego wciąż są wychowawcami, nauczycielami i mają w Polsce swoje rodziny, którymi opiekują się z daleka…

Un saluto dalla Sicilia e ci manchi...