Dla wielu uczestników tegorocznego wyjazdu wycieczka rozpoczęła się w Niedzielę o 5:00 rano, tak rano trzeba było wstać żeby na spokojnie zdążyć na autokar jadący na lotnisku w Berlinie. Potem już tylko dwie godziny i dziesięć minut i dotknęliśmy ziemi neapolitańskiej. Jadąc autokarem do hotelu mogliśmy podziwiać niezwykłe umiejętności włoskich kierowców. Jazda nie trwała długo i po kilkunastu minutach naszym oczom ukazał się hotel, w którym mieliśmy zamieszkać.

Podobnie jak w latach ubiegłych tak i w tym każdy dzień wyjazdu miał swój temat przewodni. Poza dniami poświęconymi staremu miastu, czy pałacom, był też dzień "u wrót piekieł", gdzie uczniowie mięli niezwykłą możliwość wejścia na jeden z dziewięciu wulkanów gigantów - Solfatara. Niezwykłe miejsce, gdzie czuć siarkę i widać jak podziemna magma rozgrzewa popiół tak mocno, że staje się cieczą.

Neapol z racji swojego położenia w bliskości wulkanów "stoi" na podłoży wysoce łatwym do modelowania. Tuf to pył wulkaniczny, który w zetknięciu z powietrzem staje się bardzo twardy i łatwo drąży się w nim korytarze. Wiele z nich służyło jako katakumby, które mieliśmy niebywałą okazję zwiedzić. Kilometry korytarzy, pomieszczeń i fresków.

Będąc w Neapolu nie można nie odwiedzić Pompei. Miasta z przykrą historią w tle. Naszą wędrówkę od pompejańskiego amfiteatru. Później trafiliśmy jeszcze do teatrów miejskich, paru świątyń i forum poznając przy okazji warunki życia codziennego starożytnych mieszkańców Kampanii. Poza wielkimi budowlami można było zobaczyć również drobiazgi, które zawsze mogą człowieka zaskoczyć, na przykład dziwne przejścia dla pieszych.

Dopełnieniem wizyty w Pompejach był kolejny dzień podczas którego zwiedzaliśmy Muzeum Archeologiczne - najstarszego w Europie. Instytucja ta powstała w 1801 roku, zgromadziła wielką kolekcję dzieł sztuki pochodzących ze starożytnego Egiptu, Rzymu czy Grecji. Wędrówka po salach wypełnionych wszelkiego rodzaju eksponatami trwała kilka godzin.

Niesyty wszystko co dobre kończy się niebywale szybko. Tydzień w Neapolu również. Miasto jakby wiedziało, że nadszedł czas pożegnania i przez cały dzień towarzyszyła nam wspaniała pogoda. Pierwszym obiektem na naszym szlaku był monumentalny kompleks świętej Klary. Poznanie jego historii i podziwianie wnętrza było tym większe iż nie od razu udało się nam wejść do środka. Potem przyszedł spacer ulicą San Georgio Armeno, przy której ulokowane są zakłady i sklepiki zajmujące się produkcją i sprzedażą przepięknych regionalnych szopek bożonarodzeniowych. Wisienką na torcie okazała się być katedra Duomo, gdzie są przechowywane szczątki św. Januarego. Przed nadchodzącą podróżą wypadało jeszcze spróbować wspaniałej neapolitańskiej pizzy.

Zachęcamy do zapoznania się ze szczegółowymi opisami każdego dnia w zakładce poświęconej naszemu wyjazdowi - tutaj.

Mamy nadzieję, ze za rok też się uda zorganizować podobną wycieczkę, na którą już dziś zapraszamy!