W czwartek 14.11.2013 r. wybraliśmy się wraz z opiekunami panem Mariuszem Dubojskim oraz panem Robertem Szalewiczem, aby poznać historię naszej dzielnicy. Wyruszyliśmy spod szkoły na ulicę Zamiejską 12, gdzie spotkaliśmy się z naszym przewodnikiem - panem Bogdanem Flisiakiem. Jako pasjonat ma on ogromną wiedzę na temat przeszłości Dąbia, więc bez problemu nas tym zaciekawił. Pokazał swój zbiór bardzo starych pocztówek, które przedstawiały Dąbie, za czasów, kiedy stanowiło ono oddzielne miasto z ratuszem w centrum. Opowiadając, przedstawiał ciekawostki - na przykład o człowieku, który sprzedawał na ratuszu papierosy, a swoim stałym klientom dawał papierośnice.  Zobaczyliśmy także stary list z pieczęcią.

 Pan Flisiak miał również w swoich zbiorach pierwsze znaczki pocztowe oraz monetę z Altdamm (niem. Dąbie)

 Po dokładnym zapoznaniu się z historią dotyczącą tych przedmiotów, udaliśmy się nad Jezioro Dąbskie. Dowiedzieliśmy się jak zmienił się ten teren. Kiedyś było tam oddzielne miejsce, w którym można było posiedzieć, porozmawiać, a także kupić i wypić piwo. Istniała tam także sala balowa.

 Przy okazji usłyszeliśmy ciekawą historię o poznaniu się rodziców Pana Flisiaka właśnie w tym miejscu. Teraz niestety nie ma tam takiego obiektu, jest za to plac zabaw. Moim zdaniem likwidacja tak ciekawego miejsca była dużym błędem i w efekcie plaża straciła na atrakcyjności.

 Początkowo na jeziorze stała duża zjeżdżalnia. Wprowadzenie placu zabaw i likwidacja ślizgawki nie są jedynymi zmianami. Teraz nie zobaczymy już pali wynurzających się spod powierzchni wody. Zmienił się także znacząco widok pomostu. Kiedyś był solidnie zbudowany, drewniany z poręczami, a dziś pozostał po nim tylko metalowy szkielet, obsiadany przez ptaki.

 Znad jeziora udaliśmy się na ulicę Przestrzenną, gdzie kiedyś istniała spółdzielnia pracy rybołówstwa i przetwórstwa rybnego „Certa''. Dziś znajduje się tam biuro przygotowania produkcji i logistyki firmy okien i drzwi „Agat+''.

 Innym ciekawym obiektem był fragment średniowiecznego muru obronnego oraz kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Świątynia ta spłonęła od uderzenia piorunu w 1863 roku i została odbudowana trzy lata później w stylu neogotyckim.

 Na koniec  udaliśmy się pod pomnik żołnierzy Poległych w Walce o Wyzwolenie Dąbia. Kiedyś w tym miejscu znajdował się budynek ratusza miejskiego, przed którym stał pomnik Ofiar I Wojny Światowej. Obiekt ten budził wiele kontrowersji, ponieważ przedstawiał nagiego żołnierza z hełmem i skrzydłami.

 Moim zdaniem wycieczka była ciekawym przedsięwzięciem. Najbardziej podobało mi się porównanie obecnego wyglądu okolicy jez. Dąbie z jego pierwowzorem. Nie wiedziałam, że ten teren aż tak się zmienił. Wyjście było bardzo dobrze zorganizowane, nasz przewodnik świetnie zapoznał nas z historią dzielnicy Dąbie. Teraz inaczej będziemy patrzyli na miejsca, które mijamy na co dzień.